Poszukiwałem odpowiedzi w sobie.
W sobie i w kilku innych miejscach:
u wielkich mędrców, w piśmie i mowie,
by je odnaleźć
zamknięte w wierszach.
W tych najuboższych w piękno słowa,
z prostoty uczuć szyty materiał.
Gdzie proza życia i prosta mowa,
tam odnalazłem
zamknięte w wierszach.
Odpowiedź Różewicza
Miniony rok 2021 we Wrocławiu, gdzie aktualnie mieszkam, był rokiem Tadeusza Różewicza.
Tak postanowiono uczcić setną rocznicę urodzin poety w mieście, w którym spędził on drugą połowę swojego długiego życia. Mijałem na co dzień plakaty z jego wizerunkiem, czytałem jego wiersze na chodnikach. Spektakle, konkursy, wystawy, koncerty różewiczowskie – Wrocław był nimi przesiąknięty. To zainspirowało mnie, przy okazji przerwy świątecznej, do przeczytania “Utworów zebranych” poety. Przeżycie ciekawe, bardzo niejednoznaczne. Mieszanka poezji wyrywającej się prostemu zrozumieniu, onirycznych wizji ozdobionych wielobarwnym językiem, oraz tej najprostszej, najbliższej ziemi, dotykającej człowieka w jego intymnym świecie uczuć, powszechnych wrażeń i emocji. Nie sposób podzielić wierszy Różewicza na dwie kategorie. Każdy jego wiersz ma coś z prostoty i skomplikowania. Te dwie jakości zderzają się w jego poezji w walce o prym. Gdy wygrywa prostota, poeta wciąż umiejętnie operuje słowem, treścią pozostając blisko przy ziemi i docierając do tego, który “chce dotknąć pomocnej ręki drugiego człowieka i płacze
w nocy”. To fragment z wiersza “Odpowiedź”, który obok wiersza “Pragnienie” serdecznie polecam, szczególnie tym, którzy jeszcze Tadeusza Różewicza nie znają.
Seria wierszem krótko i na temat powstaje przy współpracy Michała Chodackiego z ulicą krótką.
Michał Chodacki to student psychologii i czujny obserwator rzeczywistości. Indywidualista z manią sprawczości, dla którego doba jest zbyt krótka, na zrealizowanie wszystkich planów. Uwielbia wszelkie formy artystycznej ekspresji, w szczególności malarstwo (jako odbiorca, plastycznie nieszczególnie uzdolniony). Zdeklarowany humanista i spadkobierca myśli ateńskiej. Ceni wolność w myśleniu i rozwijaniu wewnętrznego potencjału. W przypływach natchnienia pisze – w słowach zamyka to, co myśli, spostrzega i czuje.
Grafika autorstwa Beaty Sagan.