-
Na dziewięciu wzgórzach – 9 Hills Festival
Od 12 do 14 sierpnia mogliśmy być częścią fantastycznego wydarzenia kulturalnego: Perspektywy – 9 Hills Festival, organizowanego w Chełmnie od 2016 roku. Podczas Festiwalu miasto co roku ożywa dzięki spektaklom, koncertom, wystawom fotografii i malarstwa, kinu plenerowemu oraz wielu innym artystycznym atrakcjom. Nazwa całego wydarzenia nawiązuje do dziewięciu wzgórz, na których położone jest miasto. Jak…
-
Chopin gdyby jeszcze żył, grałby jazz – rozmowa z Andrzejem Jagodzińskim
Już 5 sierpnia na zamku w Janowcu nad Wisłą z towarzyszeniem swojego kwartetu wystąpi z Pierwszą Damą Polskiego Jazzu, Ewą Bem. Legenda polskiego jazzu, Andrzej Jagodziński w rozmowie z Maksem Wieczorskim opowiada o współpracy z diwą, korespondencji jazzu z muzyką klasyczną i samym janowieckim koncercie w ramach Jazznowiec Festival. Współpracuje Pan z Ewą Bem od…
-
![Ewa Bem na zamku w Janowcu nad Wisłą już 5 sierpnia [patronat krótkiej]](https://ulicakrotka.com/wp-content/uploads/2022/12/bemowo.jpg)
Ewa Bem na zamku w Janowcu nad Wisłą już 5 sierpnia [patronat krótkiej]
Ulica Krótka objęła patronatem tegoroczną, trzecią już edycję Jazznowiec Festival. Na wyjątkowym koncercie na janowskim zamku już za tydzień, 5 sierpnia wystąpi Pierwsza Dama Polskiej Piosenki, Ewa Bem. „Wspaniałe poczucie time’u, doskonały swing, charakterystyczna, rozpoznawalna barwa głosu i wrodzona muzykalność – to podstawowe przymioty, którymi obdarzona jest wielka postać polskiego jazzu, wokalistka Ewa Bem” –…
-
Tak jak malował Pan Chagall – wystawa w Muzeum Narodowym
Na przestrzeni swojego życia, trwającego blisko wiek, był świadkiem wielu przełomów, zmian i procesów. Widział, jak gładzono całe narody, a budowane od stuleci kultury, ulegały zapomnieniu. Obserwował wojny, rodzące się i umierające nacjonalizmy, początek współczesnej kultury masowej. Choć jego twórczości wielu nie rozumie, to właśnie ten kontekst – historyczny bagaż niesiony za każdym z dzieł…
-
Cały świat czeka na Ciebie
Strach Czarna ręka łapie mnie za gardło, należy do osoby, która krzyczy na mnie, używając niezrozumiałych słów. Wyrywam się i krztuszę własnymi łzami. Uciekam, ale nie wiem dokąd, upadam na łóżko i dotykam ściany, krzyczę. Postać liczy do 10 – te sekundy to czas, w którym mam się uspokoić – przestać płakać. A jak nie,…
-
Homo sapiens widzem w teatrze
Teatr Rodzaj sztuki widowiskowej, potoczne określenie spektaklu teatralnego, budynek, gdzie można oglądać przedstawienia; a także główny bohater motywu Theatrum Mundi. Wszystkie te definicje znane są już od czasów starożytnych – o tym, że życie jest teatrem, pisał nawet Platon. Nie chciałabym przytaczać wam słownikowego opisu tego motywu ani opowiadać co dokładnie można nim opisać –…
-
Wypatruj tęczy!
Widoczność queerowej społeczności na ulicach polskich miast – część pierwsza: Gdańsk Miastem Równości Stało się! Będę pisać o kulturze równości. Jestem z tego niesamowicie dumna – tak jak z tego, że jestem częścią tęczowej społeczności. W bieżącym i nadchodzących artykułach zamierzam relacjonować moje spostrzeżenia co do stosunku osób tubylczych do wolności i równości w poszczególnych…
-
Być wolontariuszką: Moje doświadczenie służby na krakowskim dworcu
Po raz pierwszy do pomocy na dworcu stawiłam się w trzecim tygodniu trwania wojny. Właściwie nie do końca rozumiem motyw tej decyzji. Być może próbuję walczyć z niezaprzeczalnie przyjemnym “nieczuciem” ogarniającym moją głowę chronicznie od jakiegoś czasu. Być może wcale nie potrzebuję znać powodu. Jak wygląda dworcowa służba? Moja największa wolontariacka aktywność przypadła na końcowy…
-
Ułomność systemu
Demokracja w naszym życiu jest codziennością, oczywistością, czymś, co z założenia przyjmujemy jako dobre. Nie lubię, gdy coś mi się wmawia, nie dając miejsca na krytykę. Ustrój w Polsce z grubsza zakłada, że wybieramy raz na kilka lat przedstawicieli, którzy mając większą wiedzę w poszczególnych tematach związanych z zarządzaniem państwem, będą podejmować decyzje za nas,…
-
101. Dzień wojny – pamiętnik z Polski (to po tej szczęśliwej stronie muru).
Wstałam 4 czerwca i poczułam się mniej więcej tak samo, jak 24 lutego. Znowu słyszę o bombach i czytam wielkie deklaracje. Wszystko jak przedruk z wiadomości, które puszczano w świat 101 dni wcześniej. Może mamy wgląd w trochę większą liczbę opowieści – to już nie jeden reportaż o zbombardowanym budynku. To już nie jeden filmik…
