• Kawiarniane powiastki: Centralna

    Kawiarniane powiastki: Centralna

    Miejsce, które niesie za sobą uczucie nierealności i poezji w swojej bajkowości. Idzie za tym poczuciem młodsza wersja mnie, która po raz pierwszy ujrzała magię tej przestrzeni. Moja mama prowadziła mnie za rękę, gdy przekroczyłyśmy próg przeszklonych drzwi. Naszym oczom ukazały się rośliny zaklęte w kawiarnianej szklarni stworzonej na wzór zimowego ogrodu. Żywot ich, można…

  • Różowym autokarem w głąb samego siebie – Priscilla, królowa Pustyni

    Różowym autokarem w głąb samego siebie – Priscilla, królowa Pustyni

    Przez pustynną drogę jedzie autokar. Na jego dachu stoi ogromny but na obcasie, na tymże zaś bucie siedzi drag queen poruszająca ustami do arii operowej z Traviaty Verdiego. To tylko jedna z zapadających w pamięć scen, w jakie obfituje Priscilla, królowa pustyni, jeden z najbardziej kultowych australijskich filmów i zarazem klasyk kina LGBT. Ciężko uwierzyć,…

  • “Płotno jest dla mnie przyjacielem” – osobista rozmowa z artystką Anną Zadrożną

    “Płotno jest dla mnie przyjacielem” – osobista rozmowa z artystką Anną Zadrożną

    Anna Zadrożna – malarka, autorka książki Tajemnica paSSterskich skał, a od niedawna dziennikarka w gazecie lokalnej Ząbkowice. Prywatnie mama, właścicielka pięciu kotów i fanka dobrej kawy. Od wielu lat maluje z pasją, wykonuje portrety na zamówienie oraz organizuje wystawy swoich prac. Obrazy artystki można już było oglądać w miastach takich jak Kraków, Szczecin, Wrocław, Jelenia…

  • Seans z legendą #4 – Spencer Tracy i Kto sieje wiatr 

    Seans z legendą #4 – Spencer Tracy i Kto sieje wiatr 

    Spencer Tracy to bez wątpienia jedna z największych legend złotej ery Hollywood. Aktor ten słynął z wielkiej wszechstronności. Najważniejsze były dla niego znaczące role w dobrych filmach, toteż sam wybierał dla siebie scenariusze. Jednocześnie obojętny mu był jego wygląd i nie pozwalał się upiększać na potrzeby dzieła, w którym obecnie grał (na jednym planie odmówił…

  • Titanic – znów utonęłam (w oceanie łez)

    Titanic – znów utonęłam (w oceanie łez)

    Raczej nie piszę filmowych polecajek, ale musiałam zrobić wyjątek. A z czym do Was przychodzę? Z, można by rzec, klasykiem kina. W obecnej chwili film ma 27 lat, a wydarzenia o których opowiada działy się 85 lat przed jego premierą. Ktoś już zgadł? Omawiane dzieło to Titanic. Film który zachwycił mnie jako dziesięciolatkę, na którym…

  • Aktywność młodych na Sławinku – raport podsumowujący projekt “Młody Sławinek – działania wspierające aktywność młodych w dzielnicy”

    Aktywność młodych na Sławinku – raport podsumowujący projekt “Młody Sławinek – działania wspierające aktywność młodych w dzielnicy”

    W lipcu, sierpniu i wrześniu 2024 roku jako Stowarzyszenie “Ulica Krótka” zrealizowaliśmy projekt “Młody Sławinek” w Miejscu Aktywności Lokalnej – Nasze Miejsce na Sławinku przy ulicy Żołnierskiej 10. Projekt miał na celu zaproponowanie młodym mieszkańcom dzielnicy szerokiej oferty różnorodnych aktywności, które będą dla nich dostępne ze względu na bliskość MAL-u do miejsca ich zamieszkania.  Zrealizowaliśmy…

  • Nadzieję trzeba zabić, zanim się narodzi

    Nadzieję trzeba zabić, zanim się narodzi

    Autor: Dominika Szymańska   ŚWIĘTY, ŚWIĘTY, ŚWIĘTY! Dawno temu słyszał piękną pieśń nuconą przez kobietę o dziwnej, niezapamiętywalnej twarzy. Jakby rozmazanej, falującej i wibrującej jak oddech w jego pełnej bólu piersi, rozsadzanej promieniującym światłem – niszczącym, oddalającym i zarazem przybliżającym ku niemu świat. Wiele razy w myślach próbował przywołać jej oczy, usta, włosy, jakiś znak,…

  • Recenzja spektaklu „Podwójne życie Weroniki”

    Recenzja spektaklu „Podwójne życie Weroniki”

    Dualizm człowieka i sztuka dokonywania wyborów, czyli pytanie jak żyć tak, aby nic nam nie umknęło? Sztuka „Podwójne życie Weroniki” w reżyserii Krzysztofa Rzączyńskiego to niezwykła podróż przez labirynt ludzkich relacji i wyborów życiowych. Inspirując się filmem Krzysztofa Kieślowskiego o tym samym tytule, Rzączyński tworzy własne, teatralne światy, które poruszają widza na płaszczyźnie zarówno emocjonalnej…

  • Moje Chicago

    Moje Chicago

    Prawdę mówiąc, nigdy nie byłam w Chicago A w myślach wciąż nazywam jego ulice, wspinam się na wieżowce Staję na chwiejących się mostach i na wysokości zadania Światła padające z okien wskazują jasno: To miejsce, gdzie zamiast latarni świecą się serca   Świadoma ulotnej aury wietrznego miasta patrzę jak powoli odbiera mi więcej niż jestem…

  • Czerwona budka

    Czerwona budka

    Idę. Nie wiem dokąd. Idę. Wieje mocny wiatr. Ale idę. Obrałam sobie cel. Hen, w dali majaczy czerwona budka ratownika. Wznosi się nad plażą. Więc idę. Myślałam, że będę czuć się samotnie. Wielka woda rozciągająca się gdzie okiem nie sięgnąć, polany białego piasku i garby wydm. Idę. Mój chód jest przez trochę chwiejny. Nogi drżą,…