• Recenzja spektaklu „Podwójne życie Weroniki”

    Recenzja spektaklu „Podwójne życie Weroniki”

    Dualizm człowieka i sztuka dokonywania wyborów, czyli pytanie jak żyć tak, aby nic nam nie umknęło? Sztuka „Podwójne życie Weroniki” w reżyserii Krzysztofa Rzączyńskiego to niezwykła podróż przez labirynt ludzkich relacji i wyborów życiowych. Inspirując się filmem Krzysztofa Kieślowskiego o tym samym tytule, Rzączyński tworzy własne, teatralne światy, które poruszają widza na płaszczyźnie zarówno emocjonalnej…

  • Moje Chicago

    Moje Chicago

    Prawdę mówiąc, nigdy nie byłam w Chicago A w myślach wciąż nazywam jego ulice, wspinam się na wieżowce Staję na chwiejących się mostach i na wysokości zadania Światła padające z okien wskazują jasno: To miejsce, gdzie zamiast latarni świecą się serca   Świadoma ulotnej aury wietrznego miasta patrzę jak powoli odbiera mi więcej niż jestem…

  • Czerwona budka

    Czerwona budka

    Idę. Nie wiem dokąd. Idę. Wieje mocny wiatr. Ale idę. Obrałam sobie cel. Hen, w dali majaczy czerwona budka ratownika. Wznosi się nad plażą. Więc idę. Myślałam, że będę czuć się samotnie. Wielka woda rozciągająca się gdzie okiem nie sięgnąć, polany białego piasku i garby wydm. Idę. Mój chód jest przez trochę chwiejny. Nogi drżą,…

  • Film „Porzucony kot” – reż. Cezary Mańturzyk i Alicja Wierzchowska

    Film „Porzucony kot” – reż. Cezary Mańturzyk i Alicja Wierzchowska

    Jak kot zostawiony sam sobie, zamknięty i zależny, czekałam aż przyjdziesz, otworzysz drzwi i przywrócisz mi kolor. Film powstał w ramach projektu “Pokręcimy coś?”, realizowanego w ramach Stypendium Prezydenta Miasta Lublin. Na spotkaniach Grupy Filmowej młodzi twórcy tworzyli visual poems, w oparciu o wiersze poetów magazynu “ulica krótka”.

  • Film „Już się nie bój” – reż. Yurii Boiko

    Film „Już się nie bój” – reż. Yurii Boiko

    Każdego dnia miliony zwierząt na świecie są zabijane w celach konsumpcyjnych. Wśród nich jest również nasz X.   Film powstał w ramach projektu “Pokręcimy coś?”, realizowanego w ramach Stypendium Prezydenta Miasta Lublin. Na spotkaniach Grupy Filmowej młodzi twórcy tworzyli visual poems, w oparciu o wiersze poetów magazynu “ulica krótka”.

  • Film „Kres” – reż. Michał Szymański i Maya Smyk

    Film „Kres” – reż. Michał Szymański i Maya Smyk

    Mechaniczny kolos, obudzony z długiego snu wyrusza w swoją ostatnią podróż. Niestrudzenie przemierza pustynie nieświadomy, że wyruszył zbyt późno. Film powstał w ramach projektu “Pokręcimy coś?”, realizowanego w ramach Stypendium Prezydenta Miasta Lublin. Na spotkaniach Grupy Filmowej młodzi twórcy tworzyli visual poems, w oparciu o wiersze poetów magazynu “ulica krótka”.

  • Czy każdy ma wybór? – Patrycja Jędzura

    Czy każdy ma wybór? – Patrycja Jędzura

    Ciekawość świata to cecha, która pojawia się już w pierwszych dniach życia człowieka. Jeśli  spojrzeć na to logicznie, to widoczna jest głównie u dzieci, ale czy to oznacza, że dorośli już  wszystko wiedzą i nie zadają pytań? Prawda jest taka, że życie ludzkie możemy porównać do  ciągłej wędrówki, na której coraz to spotykamy nowe przeszkody oraz…

  • Czy każdy ma wybór? – Adam Żukowski

    Czy każdy ma wybór? – Adam Żukowski

    Niezależnie od perspektywy, jaką obieramy, patrząc na życie, człowiek zawsze był i jest poddawany różnym decyzjom. Nawet w tym momencie, wybraliście poświęcenie wolnej chwili na przeczytanie mojej pracy, zamiast na przykład obejrzenie filmu, będąc wtulonym w puch miękkiego koca. Każdy z nas doświadcza sytuacji, w których musi wybrać jedną z dróg, jedną z możliwości… Są…

  • Nie-Ofelia

    Nie-Ofelia

    Latem lubię siedzieć w wodzie Niczym syrena się w niej zatapiać Moja skóra przybiera kolor truskawkowego koktajlu A oczy się szklą radością Śpiewam sobie wtedy Głośno w myślach Wyśpiewuję małe tęsknoty Duże pragnienia Wielkie marzenia Słońce nie odchodź Czekam na złotą godzinę By płynne złoto całą mnie pokryło Niczym pędzlem pomalowało W oczach natury jestem…

  • Nokturn z dworca PKS

    Nokturn z dworca PKS

    Zapach bzów i spalin to perfumy miasta wiosną. Czuję je nawet nocą, kiedy wracam zmęczona z pracy, której największym minusem są inni ludzie (no i może żałosna pensja, chociaż za nią jestem wdzięczna losowi). Stukot moich ciężkich butów miesza się z krokami przechodniów idących tym samym chodnikiem. Razem tworzymy kakofonię miasta, jedną z najlepszych jej…